Η ΑΕ Μεταλλεία Βωξίτου Ελευσίνος ιδρύθηκε
το 1951 από τον Δημήτριο Μ. Σκαλιστήρη με
εισφορά των
οριστικών παραχωρήσεων και αδειών
ερευνών βωξίτη που κατείχε ο ίδιος
καθώς και με
την εισφορά εξοπλισμού κλπ.
Σκοπός της
εταιρίας ήταν η αξιοποίηση μεταλλείων,
κυρίως των μεταλλείων βωξίτη στην
περιοχή
Μάνδρας – Ελευσίνας – Μεγάρων. Αργότερα
μετά τη συγχώνευση της εταιρίας με το
Τεχνικό
Γραφείο Δημ. Σκαλιστήρη περιήλθε στη
δικαιοδοσία της και η εκμετάλλευση των
μαγανιούχων
μεταλλευμάτων Δράμας (ιδιόκτητες
παραχωρήσεις μεταλλείων και το Δημόσιο
Μεταλλείο
Μαγγανίου δράμας Α’ χώρος). Κατά τα μέσα
της δεκαετίας 1970 άλλαξε ο τίτλος
της εταιρίας
και διευρύνθηκε το αντικείμενο της.
Έτσι ο τίτλος μεταβλήθηκε σε «Μεταλλεία
Βωξίτου
Ελευσίνος Μεταλλευτικαί, Βιομηχανικαί
και Ναυτιλιακαί Εργασίαι ΑΕ».
Ο Δημ. Σκαλιστήρης, διπλωματούχος
μηχανικός της Ecole Central της Γαλλίας, είχε
αρχίσει μεταλλευτικές
έρευνες στην περιοχή της Ελευσίνας από
το 1932. Αποτέλεσμα των ερευνών υπήρξε η
διαπίστωση μεγάλων κοιτασμάτων βωξίτη
στην περιοχή της Ελευσίνας, η αξιοποίηση
των οποίων αποτέλεσε και το βασικό
αντικείμενο της δραστηριότητας του
πριν από την έναρξη
του πολέμου. Απόκτησε οριστικές
παραχωρήσεις, μεταξύ των οποίων και τις παραχωρήσεις
146 και 196 Αττικής. Περί το τέλος της
δεκαετίας του 1930 λίγο πριν από το
πόλεμο είχε
πραγματοποιήσει παραγωγή και εξαγωγές
βωξίτη από τα υπόγεια της περιοχής Λούτσας και
Μάνδρας. Οι φορτώσεις διεξάγονταν με
μαούνες.
Μετά τον πόλεμο, το 1950 ξανάρχισε η
λειτουργία των μεταλλείων Ελευσίνας
με προσωπικό
από την
περιοχή, χωρίς κεφάλαια και εξοπλισμό.
Από διαθέσιμα στοιχεία σημειώνεται
παραγωγή
91.065 τόνων το 1951. Η ανάπτυξη των μεταλλείων
άρχισε με βοήθεια από το
σχέδιο
Marchal. Αγοράσθηκε βαρύς εξοπλισμός,
πρωτοφανής για την εποχή του: Αυτοκίνητα
Euclid 20t,
εκσκαφείς Demag με κάδο 1 m3, προωθητήρες
Cat D7 και D8 γεωτρύπανα
αυτοκίνητα
μεταφοράς μεταλλεύματος κλπ.
Η εταιρία Μεταλλεία Βωξίτου Ελευσίνος
ΑΕ σύναψε συμβόλαιο πώλησης βωξίτη με
τις
γερμανικές
εταιρείες V.A.W. και Giulini, οι οποίες
επεξεργαζόταν τον βωξίτη για παραγωγή
αλουμίνας
στο Lubeck και από εκεί η αλούμινα μεταφερόταν
στις ΗΠΑ για παραγωγή
αλουμινίου.
Η τριγωνική αυτή σχέση λειτούργησε
θαυμάσια και η εταιρία αποπλήρωσε τα
δάνεια. Ήταν
από τις λίγες εταιρίες που εξόφλησε
πλήρως τα δάνεια και έτσι δεν
μετατράπηκαν
στις γνωστές «παγωμένες πιστώσεις» της
εποχής. Η παραγωγή του βωξίτη
από τα
μεταλλεία Ελευσίνος αυξήθηκε στους
200.000 τ και πλέον το χρόνο. Αμέσως
κατασκευάσθηκε
τότε και η γέφυρα φόρτωσης της Ελευσίνας
με ικανότητα 400t την ώρα και
δυνατότητα
φόρτωσης πλοίων περίπου 12.000t, η οποία
αργότερα με επέκταση του
προβόλου
απέκτησε δυνατότητα φόρτωσης πλοίων
μέχρι 35.000t.
Την περίοδο
της δεκαετίας του 1950 υποβλήθηκαν αθρόες
αιτήσεις για
άδειες ερευνών σ’ολη σχεδόν την Ελλάδα.
Επίσης άρχισε η μίσθωση ή αγορά
μεταλλείων
και αδειών ερευνών.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άρχισαν
ερευνητικές εργασίες στη μισθωμένη
παραχώρηση
209 Φθιώτιδος (Δύο Βουνά κλπ.) καθώς και
στον Κοκκινόβραχο. Μετά τον
εντοπισμό
σημαντικών αποθεμάτων αποφασίσθηκε
και κατασκευάσθηκε η σκάλα φόρτωσης
της Αγίας
Μαρίνας. Η παραγωγή βωξίτη από τα
μεταλλεία «Δύο Βουνά» άρχισε το 1968. Οι
πρώτες
εξαγωγές βωξίτη με προορισμό κυρίως
την εταιρία LAFARGE πραγματοποιήθηκαν
αργότερα
επεκτάθηκαν και στα λοιπά γνωστά
κοιτάσματα στο Κερασσάρι, Αμάλιες,
Κοπρισιές
Κώστα Λάκα καθώς και στα κοιτάσματα
Ψωμούλα-Πεύκα, και στα κοιτάσματα της
Βόρειας
Γκιώνας, στα οποία όμως οι εργασίες
εκμετάλλευσης διεξάγονταν μόνο κατά
τη
θερινή περίοδο
λόγω του μεγάλου υψομέτρου.
Εργασίες κατασκευής της Σκάλας φόρτωσης στην Αγία Μαρίνα Φθιώτιδας.
Συνοπτικά η δραστηριότητα των μεταλλείων
έχει ως εξής:
- Μεταλλεία Ελευσίνας 1950-1991
-
Μεταλλεία Κύμης 1955-1956 και 1975-2000
- Μεταλλεία Ιτέας 1955-1990
-
Μεταλλεία ΑΜΕ Βωξίτου Δελφών 1956-1980 (εργολαβία)
- Μεταλλεία ΑΜΕ Μπάρλος Βωξίται Ελλάς 1981-1992 (μισθωμένα)
- Μεταλλεία Λαμίας 1968-1991 και 1994 - Σήμερα
- Μεταλλεία Κόκκινου (105 Βοιωτίας) 1980-1990 και 1997-1998
Σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας
της Α.Ε. Μεταλλεία Βωξίτου Ελευσίνος
έχει
περιέλθει
στην εταιρεία ΕΛΜΙΝ Α.Ε. κατόπιν εξαγοράς
του μεγαλύτερου μέρους του
ενεργητικού
της υπό εκκαθάριση εταιρείας Α.Ε.
Μεταλλεία Βωξίτου Ελευσίνος, σύμφωνα
με
το
άρθρο 46α, του Ν. 1892/90. Η σχετική οριστική
πράξη μεταβίβασης υπεγράφη στις
16.11.2000,
οπότε συγχρόνως περιήλθαν στην
μεταλλειοκτησία της ΕΛΜΙΝ Α.Ε., μεταξύ
άλλων,
τα μεταλλεία βωξίτη στους Νομούς Αττικής,
Βοιωτίας, Φθιώτιδας, Φωκίδας και
Εύβοιας,
καθώς και οι δύο εγκαταστάσεις επεξεργασίας
και φόρτωσης βωξίτη σε πλοία στην
Αγία
Μαρίνα Φθιώτιδας και στην Ιτέα Φωκίδας.
Το κύριο μεταλλευτικό κέντρο παραγωγής
βωξίτη της ELMIN βρίσκεται στη περιοχή
της
Λαμίας
και αποτελείται από υπόγεια μεταλλεία
διάσπαρτα σε πολλά σημεία της Οίτης και
της
Γκιώνας
καθώς και εγκαταστάσεις επεξεργασίας
και φόρτωσης του βωξίτη στην περιοχή
της
Αγ.
Μαρίνας Φθιώτιδας και της Ιτέας Φωκίδας.
Στρατηγική
επιλογή της ΕΛΜΙΝ αποτελεί η επένδυση
:
- Σε τεχνολογία
- Στη γεωλογική έρευνα
- Σε εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό
- Σε σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό
Πλέον
η εξόρυξη σε όλα τα υπόγεια μεταλλεία
γίνεται με υπερσύγχρονο μηχανολογικό
εξοπλισμό
(διατρητικά μηχανήματα και φορτωτές
υπογείων της ATLAS COPCO). Το
μετάλλευμα
αφού εξορυχθεί, μεταφέρεται με φορτηγά
αυτοκίνητα, ιδιόκτητα αλλά και τρίτων
στις
εγκαταστάσεις της εταιρείας στην Αγία
Μαρίνα για επεξεργασία, η οποία
περιλαμβάνει
τα
στάδια της θραύσης, ταξινόμησης και
αποθήκευσης.
Η
δυναμικότητα των εγκαταστάσεων θραύσης
– ταξινόμησης στην Αγ. Μαρίνα ανέρχεται
στους
3.000 τόνους/ημέρα.
Η
μεταφορά του βωξίτη στους πελάτες
γίνεται κατά κύριο λόγο με πλοία, η
φόρτωση των
οποίων
γίνεται από την σκάλα φόρτωσης της
εταιρείας στην Αγία Μαρίνα. Η δυναμικότητα
της
σκάλας φόρτωσης ανέρχεται σε 600 τόνους/ώρα
ενώ οι λιμενικές εγκαταστάσεις είναι
δυνατόν
να υποδεχθούν πλοία χωρητικότητας έως
και 25.000 τόνων.
Παλαιότερη άποψη των εγκαταστάσεων
επεξεργασίας στην Αγία Μαρίνα.
Νέα άποψη των εγκαταστάσεων επεξεργασίας
στην Αγία Μαρίνα.
Σύγχρονος μηχανικός εξοπλισμός φορτώσεων
στην Αγία Μαρίνα.
Άποψη της παλαιάς μορφής της Σκάλας
φόρτωσης στην Αγία Μαρίνα.
Η σύγχρονη μορφή της Σκάλας στην Αγία
Μαρίνα.
Η ΕΛΜΙΝ αποτελεί έναν αξιόπιστο προμηθευτή
που είναι σε θέση να ικανοποιεί τις
απαιτήσεις
των πελατών σε συμμόρφωση με το πρότυπο
ISO 9001:2008.
Ιδιαίτερα
τα τελευταία χρόνια απέκτησε σαφή
εξαγωγικό προσανατολισμό, επενδύοντας
διαρκώς στην
ποιότητα του τελικού προϊόντος πέτυχε
να διεισδύσει στην αγορά των
μεγαλύτερων
παραγωγών αλουμινούχων τσιμέντων,
τσιμέντων Portland και χάλυβα.
Επιπλέον,
διαθέτει βωξίτη στην εγχώρια και διεθνή
αγορά στους τομείς αλουμίνας,
ορυκτοβάμβακα,
λειαντικών κλπ. Τουλάχιστον το 80% της
παραγωγής της εξάγεται,
αποτελώντας
τη μεγαλύτερη εξαγωγική εταιρεία βωξίτη
στην Ελλάδα με εξαγωγές σε
τέσσερις
Ηπείρους (Ευρώπη, Αφρική, Βόρεια Αμερική,
Ασία).
Η παγκόσμια εξαγωγική δραστηριότητα
της ΕΛΜΙΝ